I woke up laughing at my own joke
In my dream last night
Still know the punchline
But not how to be right

Uyandım kendi şakama gülerken
Dün gece rüyamda
Hala can alıcı noktasını biliyorum
Ama nasıl doğru olunur bilmiyorum

Cutting slits in brown paper bags
Pretending it’s my neck
Okay I’m sorry
I didn’t mean to take it there again

Kahverengi kağıt torbamda delikler açıyorum
O benim boynummuş gibi davranıyorum
Tamam, özür dilerim
Tekrar konuyu buraya getirmek istemedim

Someone I almost married
Is doing that this month
And I’m ignoring my reading
And living like a ghost

Neredeyse evlenecek olduğum kişi
Bunu bu ay yapıyor
Ve okumalarımı görmezden geliyorum
Ve hayalet gibi yaşıyorum

Simple times will come again
Of this I am aware
But when will someone hold my hand
And say that they care

Basit zamanlar tekrar gelecek
Bunun farkındayım
Ama ne zaman biri elimi tutacak
Ve umursadığını söyleyecek